Een wekelijkse gedachte voor leiders met lef tot introspectie.
๐๐ฟ๐ฐ๐ต๐ถ๐ฏ๐ฎ๐น๐ฑ. ๐๐ป ๐๐ฎ๐ฎ๐ฟ๐ผ๐บ ๐ท๐ถ๐ท ๐ด๐ฒ๐ฒ๐ป ๐ธ๐ผ๐ฝ๐ถ๐ฒ ๐บ๐ผ๐ฒ๐ ๐๐ผ๐ฟ๐ฑ๐ฒ๐ป!
Leiderschap is geen kattepis. Dat weet jij. Dat weet ik.
Als leider ben je in het begin de held. Het mooiste kantoor. Het beste salaris. Status, auto, privileges.
De held hรฉรฉft het.
Joost was zoโn held. CEO. Strak in het pak, perfect gestyled, visionair.
We lunchten samen. En toen hij over zijn bord keek, zag ik het.
โIk heb net geadviseerd om per afdeling drie mensen te lozen,โ zei hij.
Logisch misschien. Maar je hoorde het in zijn stem: het deed hem iets.
โAls CEO ben ikโฆ eenzaam,โ voegde hij zacht toe.
Hij legde uit: โBinnen dit bedrijf zijn vier lagen. De uitvoerenden, het management, de board โ en ik.โ
Hij stond erbuiten. Alleen. In zijn eentje een gelid.
Ik kende Joost als een uitstekende bestuurder. Maar ik zag ook: dit was een leider die honderden meters voor zijn troepen uitloopt. De generaal met rechte rug. Die keuzes maakt waar niemand voor wil staan.
Zijn voorganger?
Archibald.
Je kent hem niet. Dat is maar goed ook.
Archibald was een karikatuur van leiderschap.
Half Ollie B. Bommel, half Wolf of Wall Street.
Archibald was afstand. Hij wรกs positional distance.
Hij rookte sigaren in zijn statige kantoor, parkeerde zijn Bentley op de beste plek en regeerde vanuit zijn ivoren toren.
Zijn stijl werkte misschien voor het bedrijf. Maar niet voor de mensen.
Wie zich gedraagt als een dictator, creรซert schichtige volgers.
En Joost? Die was onbewust in zijn voetsporen getreden.
Zelfde kantoor. Zelfde parkeerplek. Zelfde secretaresse.
Ik zei hem dit:
โJe bรฉnt Archibald niet. Dus gedraag je er ook niet naar.โ
Leiderschap is geen rol die je erft. Het is een stijl die je kiest.
Wil je afstand verkleinen? Begin dan zelf.
โ Organiseer een meeting met pizzaโs en alcoholvrij bier.
โ Loop rond over de werkvloer.
โ Betrek anderen bij je issues.
โ Stel intern een denktank samen.
Want รฉchte leiders weten: je hoeft het niet alleen te doen.
Een week later kreeg ik een appje van Joost.
Een foto van lege pizzadozen en glazen.
Tekst erbij: โIk ben toch zeker Archibald niet.โ
Hij had het begrepen.
Joost heeft de organisatie inmiddels verlaten.
En het gaat uitstekend met hem.
Zoals het hoort met leiders die hun eigen pad kiezen.
De ruimte tussen de woorden is waar inzicht ontstaat.
Tot volgende week als onze gedachten elkaar weer raken.
Hans Ruinemans,
The Boardroom Monk โฏ๏ธ