Theo is ontslagen. Hij was projectmanager bij een wegenbouwbedrijf en hij functioneerde niet. Of eigenlijk: onder zijn leiding rezen de kosten van een stuk snelweg de pan uit. Theo vloog er dus uit. Zo gaan die dingen, u zegt het.
Maar Theo, die is woest. De fout lag niet bij hem maar bij een onderaannemer. Of zoiets. Precies weet ik het niet. Het verhaal van Theo is nogal gecompliceerd. Ik kan er in ieder geval geen touw aan vastknopen.
Behalve woest is Theo ook agressief en wraakzuchtig. Hij is overmatig gaan drinken want dat helpt hem er doorheen. Hij werkt als een bezetene aan het rechtzetten zijn imago door overal zijn waarheid te vertellen. En hij bereidt een proces voor. Een gang naar de rechter.
Graag zou ik persoonlijk die gifangel uit Theo’s lijf rukken.
Ontslag is één van de keerzijdes van je baan. Iedere manager is een keer aan de beurt. Ook jij. Als het je overkomt, dan is het zaak dat je begrijpt waaróm je ontslagen bent.
Er is altijd een ‘daarom’ en dat is een ander ‘daarom’ dan het argument dat in de ontslagbrief staat. Je moet de ware reden zien en begrijpen. Over het algemeen geldt:
Follow the money en je begrijpt het
Het ‘begrijpen’ relativeert. Sterker: het begrijpen helpt je om terug te komen in het arbeidsproces.
Theo bijvoorbeeld, is waarschijnlijk niet ontslagen vanwege zijn mismanagement. Hij heeft geen grote rekenfout gemaakt. Hij heeft ook geen foute aannemer gekozen. Hij heeft gewoon geen fouten gemaakt. Het had misschien beter gekund, maar het kan altijd beter en tot aan je pensioen kan het beter.
Theo is simpelweg opgeofferd. Om een voorbeeld te stellen of als signaal naar de opdrachtgever – de overheid in dit geval.
Follow the money. Het is een politiek spel. Politiek als in: macht en belangen. Dat is wat Theo overkwam. En dat moet hij begrijpen.
Je kunt ook ontslagen zijn vanwege botsende karakters. De board is rigide terwijl jij excelleert bij improvisatie, bijvoorbeeld. En de board is rigide vanwege de aandeelhouders. Follow the money.
Of: je bent ontslagen omdat je werkwijze niet past bij de structuur van de onderneming.
Je vindt het inefficiënt. Of ze vinden jou omslachtig. Daarbij zoeken ze een eufemisme voor je ontslag.
Je kunt boventallig worden verklaard. Actief mobiel. Of je functie is ‘onduidelijk’.
Jullie hebben ‘in goed overleg’ besloten om ‘de samenwerking te beëindigen’ wat natuurlijk niet waar is, maar dat geeft niks.
Hoe dan ook: ontslag is de andere kant van je baan.
Baan – ontslag. Ontslag – baan
Als business mentor weet ik van horror-ontslagen waarvan Stephen King zou denken: ongeloofwaardig voor mijn boek. Qua ontslag is no mercy het normaal. Bijna- gepensioneerden worden ontslagen. Terminaal zieken worden ontslagen. Werknemers worden ontslagen terwijl ze zich met het gezin in het buitenland bevinden. Nick – een gewaardeerde CEO – kreeg ontslag tijdens een zakenreis.
De board had niet alleen direct het hotel geannuleerd, maar ook het vliegticket terug naar huis en natuurlijk was ook de creditcard geblokkeerd.
Niemand had een hekel aan Nick. Het hield gewoon op voor hem en wel per direct.
De houding van Theo is onterecht. Die boosheid past niet, want het gaat niet om hem. De wrok van Theo moet begraven worden. De fles moet dicht.
Ontslag is wat iedere manager vroeg of laat overkomt. Deal daarmee. Vasthouden is altijd een slecht idee en in venijn zit geen geluk. Overwinnen is: weten wanneer een gevecht zinvol is en wanneer niet.
Er zijn honderden banen die beter bij je passen dan die baan die je achterliet.
Leven wordt – al met al – beter bij veranderingen.
Hans Ruinemans, boardroom monk