Een wekelijkse gedachte voor leiders met lef tot introspectie.
๐๐ฒ ๐ฝ๐ฟ๐ฎ๐ฎ๐๐ท๐ฒ๐๐บ๐ฎ๐ธ๐ฒ๐ฟ ๐บ/๐ ๐ฒ๐ป ๐๐ฎ๐ ๐ท๐ฒ ๐ฒ๐ฟ๐บ๐ฒ๐ฒ ๐บ๐ผ๐ฒ๐
De praatjesmaker is overal.
Op de receptie.
Bij het familiefeest.
Op kantoor.
Soms heb je geluk. Je kijkt om je heen en denkt opgelucht: โNergens een praatjesmaker.โ
Te vroeg gejuicht.
Opeens staat-ie daar.
En het begint.

Grote verhalen.
Hij (of zij) gaat naar Hollywood. Of naar Bakkum.
Heeft een nieuwe baan en wรกt voor een baan.
Gaat iets groots doen. Iets nieuws bouwen. Iets ongekends breken. Records. Regels. Stiltes.
O ja, hij schrijft een boek. Of heeft al een boek. Of kent iemand die een boek schrijft.
En hij heeft ook de oplossing voor de overbevolking.
Moet je luisterenโฆ
En wij?
Wij laten het gebeuren.
De denker zwijgt.
De realist fronst.
De cijferaar zucht.
En tochโฆ de praatjesmaker voert het hoogste woord.
Waarom?
Omdat een praatjesmaker iets belangrijks meebrengt: conflict.
En conflict maakt alles spannender.
Dat leerde ik ooit tijdens een cursus pantomime.
Een verhaal boeit pas echt als er spanning is.
Tussen mensen. In iemand zelf. Of in de omgeving.
De praatjesmaker is dat conflict.
Zijn verhalen botsen met de werkelijkheid. Met zijn eigen titel soms.
Met conventies. Met logica. Met cijfers.
En wij hangen aan zijn lippen.
Niet omdat we alles geloven. Maar omdat het vermaakt.
Omdat dwaasheid hoe jammer ook nu eenmaal geen limiet kent.
Domheid is grenzeloos.
En dus vraag je je af: wat doe je ermee?
Laat je hem gaan? Of niet?
Mijn advies: beide is goed. Het hangt af van je rol.
Advies 1: Laat de praatjesmaker zijn gang gaan.
Zijn leven is conflict. Hij of zij heeft het nodig. Je verandert dat niet.
Advies 2: Laat hem nรญet zijn gang gaan.
Wees de realist. De denker. De criticus.
Stel de vraag die niemand stelt.
Analyseer zijn onzin. Prik door de ballon.
Iemand moet het doen.
En als jij dat bent doe het vriendelijk. Doe het slim.
Maar doe het vooral zonder spijt.
Want de wereld heeft dromers nodig.
En denkers.
En ja, zelfs praatjesmakers.
Zolang we maar weten wie wie is.
De ruimte tussen de woorden is waar inzicht ontstaat.
Tot volgende week als onze gedachten elkaar weer raken.
Hans Ruinemans,
The Boardroom Monk โฏ๏ธ