Een wekelijkse gedachte voor leiders met lef tot introspectie.
๐๐ฟ๐ถ๐ฐ โ ๐ผ๐๐ฒ๐ฟ ๐๐ฟ๐ถ๐ท๐บ๐ผ๐ฒ๐ฑ๐ถ๐ด ๐น๐ฒ๐ถ๐ฑ๐ฒ๐ฟ๐๐ฐ๐ต๐ฎ๐ฝ
Ik ben fan van Eric Nordholt. Hoofdcommissaris van de Amsterdamse politie tussen 1987 en 1997.
Waarom fan van een politiechef? Simpel. Ik woonde in Amsterdam. En ik herinner me de stad van begin jaren โ90.
Amsterdam was rauw. Onveilig. Poep op de stoep. Haat in de straat. Altijd op je hoede. โs Nachts doorlopen. Niet omkijken.

In 1991 liepen de straatroven de spuigaten uit.
Volgens de toen geldende mores van de politie moest er meer gesurveilleerd worden.
Toezichthouden. Meer blauw op straat in de politieautoโs.
Maar Nordholt deed het anders.
Hij brak met de mores.
Hij maakte 200 agenten vrij, leidde straatteams op en stuurde ze de straat op. Niet in politiewagens. Niet anoniem. Maar zichtbaar. Kwetsbaar. Oog in oog.
En om te laten zien dat het menens was?
Liep hij zelf mee.
De hoogste baas. Tussen de mensen.
Nu denk je: logisch toch? Maar toen? Dat was baanbrekend.
En het werkte. De straatroven daalden fors.
Niet alleen door meer toezicht, maar door durf, zichtbaarheid en nabijheid.
Wat ik hiermee wil zeggen: รฉcht vernieuwen doe je niet binnen de bestaande regels.
Wie binnen de lijntjes blijft, tekent geen nieuwe toekomst.
Vernieuwing vraagt lef.
En ruimte.
Voor experiment. Voor mislukking. Voor vallen en opstaan.
Vrijmoedig leiderschap betekent balanceren tussen je formele grenzen en de vrijheid die je durft te nemen.
Niet โzo doen wij dat hierโ. Maar: โwat kan er anders?โ
Niet strak vasthouden aan mores. Maar testen of ze nog kloppen.
Als leider betekent dat:
โ Begrensd durven zijn.
โ Maar รณรณk die grenzen verkennen.
โ Nieuw gedrag toelaten.
โ Fouten omarmen.
Want als jij het niet doet, wie dan wel?
Je medewerkers, je teams, je nieuwe generatie, ze kijken naar jou. Niet naar wat je zegt. Maar naar wat je doet.
Vrijmoedig leiderschap is iets anders dan moreel leiderschap.
Moreel leiderschap volgt de regels.
Vrijmoedig leiderschap durft eraan te rammelen.
Zoals Eric Nordholt deed.
En daarom zeg ik: Eric forever.
De ruimte tussen de woorden is waar inzicht ontstaat.
Tot volgende week als onze gedachten elkaar weer raken.
Hans Ruinemans, Boardroom Monk โฏ๏ธ