Een wekelijkse gedachte voor leiders met lef tot introspectie.

Vertrouwen: de kunst om niet te verstijven van angst
Ik maakte ooit een reorganisatie van dichtbij mee. Meer dan 75 banen gingen eraan. Eén op de vijf medewerkers werd ontslagen.

En zoals dat altijd gaat: vóór de bijl viel, heerste vooral onduidelijkheid. Geruchten. Verwarring.

Wat mij het meest verbaasde?
Hoe mensen omgingen met die onzekerheid.

Ik zag alles:
Apathie. Slapeloosheid. Boosheid. Dreigende echtscheidingen. Ontluikend alcoholisme.

Maar ook:
Veerkracht. Relativering. Acceptatie. Humor.

Vertrouwen: de kunst om niet te verstijven van angst
Ik maakte ooit een reorganisatie van dichtbij mee. Meer dan 75 banen gingen eraan. Eén op de vijf medewerkers werd ontslagen.

En zoals dat altijd gaat: vóór de bijl viel, heerste vooral onduidelijkheid. Geruchten. Verwarring.

Wat mij het meest verbaasde?
Hoe mensen omgingen met die onzekerheid.

Ik zag alles:
Apathie. Slapeloosheid. Boosheid. Dreigende echtscheidingen. Ontluikend alcoholisme.

Maar ook:
Veerkracht. Relativering. Acceptatie. Humor.

En vooral viel mij iets anders op.

Ik dacht heel naïef dat de oudere generatie het verstandigst met de situatie om zou gaan.

Mensen tussen de 48 en 63. Levenswijs. Ervaren. Gelouterd.

Dacht ik.

Niets bleek minder waar.

Mentale hygiëne je geest schoonhouden bleek daar niet per se sterker aanwezig.

Waar zat dat in?
In één woord: angst.

Mijn generatie groeide mee met de opkomende welvaart.
We hadden subsidies, uitkeringen, kansen. Het leven leek vanzelfsprekend goed.

Maar echte vrijheid was het niet.

We werden welvarend. Maar niet weerbaar.

En als dan zekerheden verdwijnen je baan, je geld, je gezondheid slaat de angst toe.

Angst die je niet herkent, wordt je beperking.
Angst die je niet erkent, wordt je valkuil.

Daarom is mentale hygiëne zó belangrijk.

Niet je tuin moet strak zijn.
Niet je administratie.
Niet je Instagram-feed.

Je brein moet opgeruimd zijn.

Opruimen is loslaten. Opruimen is erkennen dat je dingen niet onder controle hebt — en dat dat oké is.

Wat helpt?

→ Verplaats jezelf in een breder perspectief
→ Spoel je hoofd dagelijks schoon
→ Zie tegenslag niet als eindstation maar als kruispunt
→ Train weerbaarheid: lichaam in beweging, geest in rust
→ Oefen jezelf in vertrouwen

Want vertrouwen is de tegenhanger van angst.

Vertrouwen is vrijheid.

Ik zag het tijdens die reorganisatie.
Opvallend genoeg waren het de dertigers en vroege veertigers die zich het beste hielden.

Misschien omdat ze vrijer zijn opgevoed.
Misschien omdat ze geleerd hebben dat het leven grillig is.

Wie vrij is, weet: tegenslag hoort erbij.
En wie vertrouwen heeft, weet: er is altijd een volgende stap.

Dat is geen naïef geloof.
Dat is een getrainde houding.

Leven in vertrouwen betekent niet dat je niets overkomt.

Maar wel: niets overkomt jou zonder dat je ermee kunt omgaan.

En dat is misschien wel de mooiste vrijheid die er is.


De ruimte tussen de woorden is waar inzicht ontstaat.
Tot volgende week als onze gedachten elkaar weer raken.

Hans Ruinemans, Boardroom Monk ☯️