“De kat in het nauw is aan zijn negende leven toe”
Deze kop las ik onlangs in een Vaderlandse krant. Het artikel onder de suggestieve kop was niet een verhaal over een meesteroplichter, eindelijk ontmaskerd. Ook vernam ik geen kritisch betoog van een analytisch journalist over een ambivalente politicus. Onder deze kop las ik hoe de schrijver van het stuk het einde van een zakelijke droom voorspelt. En wat in de krant staat is waar, toch?
De mensen van de maakindustrie maken van bestaande materialen een nieuw product. Het zijn de mannen en vrouwen met lef. Met plannen en idealen, en goede ideeën. Met overtuiging en volharding. No guts, no glorie, nietwaar? Schepen en kartonnen dozen. Kleding, schoenen, superlijm. Fietsen en automobielen. Al is de laatste industrie zo goed als om zeep geholpen.
Ooit sprak ik uitvoerig met Victor Muller, en met zijn toestemming legde ik de volgende woorden vast. “Ik zag Spyker als toegevoegde waarde voor Nederland. Een Nederlandse automobielfabriek. Dat is toch prachtig? Maar Nederland is helemaal niet trots is Spyker. Mensen zien ons kennelijk het liefst failliet gaan.” Victor Muller is een ondernemer met guts. Ik ben trots. Zulke ondernemers hebben mijn steun.