In Konya daalde Oranje na de 3-0 nederlaag nog dieper af in de krochten van het Europees voetbal.
MaandagMiddagMemo: Voetbal
September 2015. Het Nederlands elftal verliest van Turkije en mist daarmee vrijwel zeker het EK. Bondscoach Danny Blind koos voor jonge, talentvolle beloftes. De ervaren routiniers keken toe vanaf de reservebank, of zelfs vanaf hun driezitsbank thuis. We kennen de afloop; Blind haalde bakzeil.
Het zou hem gesierd hebben als hij de volle verantwoordelijkheid daarvoor had genomen. In plaats daarvan haalde Blind ongecontroleerd hard uit naar de spelers. Over speler Bruno Martins Indi -ik hoorde nooit eerder van hem, maar ik ben geen graadmeter- riep Blind dat hij niet begreep wat Indi ‘”bezielde door zo zijn zelfbeheersing te verliezen”. Over Georginio Wijnaldum zei hij: “Hij kreeg een grote kans. Die moet je maken op dit niveau.” Verder repte hij over “persoonlijke fouten waardoor je meteen achter de feiten aanloopt.” Ik neem aan dat hij niet zijn eigen persoonlijke fouten bedoelt.
Ik ben geen voelbalkenner. Van Danny Blind weet ik niet meer dan dat het mij vroeger een aardige jongen leek. Jammer dat hij niet ziet wat u en ik inmiddels weten: talent is mooi, maar succes bereik je met volharding en focus. Naast het missen van de straatvoetbalcultuur hebben deze twintigplussers last van welvaarts-verwarring.
Met sportieve groet,
Hans Ruinemans