Zo. Dus je bent een jonge ondernemer. Tussen de 30 en 45 jaar en met ambitie en een drang om vrij te zijn. In vrijheid handelen, in vrijheid besluiten nemen en in vrijheid falen.
Met als doel financiële vrijheid. Voor jezelf en voor je gezin dat nu nog jong is of slechts in de planning.
Mijn drive was dezelfde, zoveel jaar geleden. Elke ondernemer begint met die verlangens.
Vrijheid
Op alle fronten. Elke getalenteerde ondernemende werknemer verlangt daar eveneens van. Ook als ondernemende werknemer kun je de status van vrijheid bereiken.
Ik sprak honderden, misschien wel duizenden ondernemers en ondernemende werknemers. Allemaal begonnen ze zoals jij en ik. En vrijwel allemaal kenden ze een vliegende start. Ik ook.
De eerste opdrachten, die vette facturen, de begeerde promotie, die groene horizon in de verte en om de hoek die gouden bergen.
“Kijk mij eens gaan.”
Sta jij daar nu? Ik vind het top. Geniet van je succes.
Velen voor jou bereikten die gouden bergen al. Ze wonen in villa’s en rijden in Tesla’s. Ernaast een Porsche en een Mini JCW GP. Ze golfen of kitesurfen, ze dineren bij De Bokkedoorns en Parkheuvel, ze vliegen voor een midweek naar New York. Ze hebben een tweede huis in Italië en soms zelfs een tweede vrouw, náást hun eerste. Een tweede gezin náást hun eerste. Ik ben liberaal dus mij hoor je er niet over.
Ze worden bejubeld en bewonderd, hun leven is bling bling en bla bla.
Maar ik weet, beste jonge ondernemer met ambitie en vrijheidsdrang, dat de realiteit vaak effe anders is.
De schuldenlast is bij velen hoog. De uitgaven ook. De bankrekeningen zijn niet zelden leger dan leeg. Lening op lening, boete op boete en dreigende inbeslagnames. Het spijt me dat ik dit opschrijf. Het spijt me dat ik je dit vertel.
Elke dag gaan er tientallen ondernemingen failliet. In tijden van crises loopt dat aantal tegen de honderd. Elk faillissement is een persoonlijk en professioneel drama.
Erger nog dan dat, vind ik de situatie van duizenden ploeterende ondernemers en hun ondernemingen. Overlevend van factuur naar factuur en van krediet naar krediet. Uitstel hier, lening daar, schuivend met geld alsof het legoblokjes zijn. De tandartsrekening maar even niet en de ouderbijdrage van school is toch vrijwillig.
Intussen houden zij zich kranig en blijven rondrijden in de Tesla en de Porsche.
Het avontuur van toen wordt dan zo langzamerhand een kwaadaardig monster dat uit alle macht koest moet worden gehouden.
Omdat het de werelden van deze ondernemers dreigt te vernietigen.
Ik zeg je dit, beste jonge ondernemer of ondernemende werknemer: Please kijk niet bewonderend naar die golden boy in die jaloersmakende auto. Neem die goedgebekte wise guy met zijn gouden klokkie niet als voorbeeld.
Raak niet verblind door die rietgedekte villa in het lommerrijke Gooi. Ik zeg niet dat het bling bling en bla bla gefaked is. Echter:
Je moet weten dat het een façade is.
Eronder kán succes liggen. Dat kan. Eronder kan ook verdriet zitten.
Heel erg veel ondernemingen en ondernemers, grote jongens met een leidende positie in de markt, die staan maar al te vaak aan de rand van de financiële en zakelijke afgrond.
Gevangen in schulden en zorgen vechten ze tegen hun zelfgecreëerde monster.
De andere kant ken ik ook. De ingetogenheid van de ondernemers die de gouden bergen ook bereikten, maar dezelfde personen bleven. Geen bling bling. Niet skiën in St. Moritz, Zwitserland of Aspen, Amerika, maar naar Sankt Anton, Tirol. Geen tweede huis in Cannes met een boot in de haven zónder motor – in de havens van Cannes liggen boten zonder motor, ik zweer je dat dat waar is – maar een huis op Vlieland.
Zo ken ik een werkelijk steenrijke zakenman – nooit zal ik ook maar ergens zijn naam noemen – die door niemand herkend wordt. Je kent zijn naam, maar niet zijn kop. Aan hem is niets te zien. Hij reed lange tijd in een Seat, tot dat die op was.
Doet hij dat expres? Nee. Hij begrijpt dat het niets uit zou moeten maken. Puissant rijk of straatarm:
Het zou niets uit moeten maken.
Want in het stabiele midden staat hij. Onaantastbaar in de veranderlijkheid van het leven.
Overigens, onder de motorkap was zijn Seat de koning onder de Seats. Dat dan weer wel.
Goed. Matigheid is geen garantie voor succes en gouden bergen. Maar het vergoot wel je kansen.
Wat je ook doet, creëer geen monster.
Stop op tijd.
Hans Ruinemans, boardroom monk